Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΕΚΡΥΡΑΣ

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΡΟΔΟΥ

CHRISTMAS DAY- GUSTAV HOLST

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΤΟΡΗ , ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ (ΛΑΜΙΑ 1942)

ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ, ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΛΑΜΙΩΤΗ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΟΥ, ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΤΟΡΗ

Ας παραστήσω πάλι τον Ανταίο κι ας σκύψω στη Γη της Μνήμης για να αντλήσω δύναμη, σε μια εποχή όπου μνήμη και ιστορία και παράδοση, ακόμη και τα τραύματα χωρίς να έχουν επουλωθεί έχουν καλυφθεί από μια πλαστική ουσία, συχνά επιζωγραφισμένη.

Χειμώνας του 1942, η χρονιά της μεγάλης πείνας. Παραμονή Χριστουγέννων. Τόπος: η μικρή επαρχιακή πρωτεύουσα νομού όπου κατοικούμε. Ο πατέρας εκπαιδευτικός, η μητέρα οικοκυρά και δύο, τότε, αδέλφια πέντε και τριών ετών. Η οικογένεια έχει ενοικιάσει ένα ισόγειο διαμέρισμα σ' ένα παλιό, όμορφο στις καλές εποχές νεοκλασικό. Η πόλη μας είχε κάποτε πολλά τέτοια αρχοντικά σπίτια μεγαλοαστών, αφού υπήρξε κέντρο εμπορίου που τροφοδοτούσε δεκάδες κωμοπόλεις και χωριά της επαρχίας (Στυλίδα, Δομοκό, Μακρακώμη, Σπερχειάδα, Υπάτη, Αταλάντη, Καμένα Βούρλα, Μώλο, Ράχες, Πελασγία, έως τις παρυφές της Παρνασσίδος της Βοιωτίας, της Θεσσαλιώτιδος και της Φωκίδας).

Το ετήσιο παζάρι της πόλης, εμποροπανήγυρις και ζωοπανήγυρις που απλωνόταν σε μεγάλα κεντρικά οικοδομικά τετράγωνα στο κέντρο της πόλης και κοντά στον Σιδηροδρομικό Σταθμό, ήταν μια βαβυλωνία ειδών (προικός, νοικοκυριού, αγροτικών, εμπορικών, τεχνικών εργαλείων). Έως την εποχή που η πόλη, λόγω του εμφυλίου, φιλοξένησε τους λεγόμενους συμμοριτοπλήκτους ξεσπιτωμένους νοικοκύρηδες από τα ορεινά κυρίως χωριά, όπου οι τόποι σύγκρουσης των ομόγλωσσων αντιπάλων, κυριαρχούσε αυτό το αρχοντικό αρχιτεκτονικό ύφος: σπίτια διώροφα με ωραία μπαλκόνια και σκαλιστά φορούσια αλλά και τουρκικής αρχιτεκτονικής ξύλινα χαγιάτια με υπέροχες εξωτερικές σκάλες, μαρμάρινες, ξύλινες και σιδερένιες. Το εμπορικό κέντρο - με τέσσερις μεγάλες πλατείες που ενώνονταν με άνετους μεταξύ τους δρόμους και συγκεντρωμένα γύρω τους μητροπολιτικό ναό, Τράπεζα Ελλάδος, ξενοδοχεία, ζαχαροπλαστεία, το ηρώο και το άγαλμα του Αθανασίου Διάκου - ήταν σχεδιασμένο σοφά. Η πόλη είχε αποχετευτικό δίκτυο, δεν θυμάμαι ποτέ να είχα δει όχημα εκκενώσεως βόθρων. Εξάλλου είχε και ένα άρτιο σύστημα ύδρευσης με άφθονο, φθηνό νερό (δεν θυμάμαι να πληρώναμε ακόμη και για σπάταλη χρήση). Η ύδρευση γινόταν από τον καθαρό, τότε, Γοργοπόταμο. Η πόλη είχε και κινηματογράφους και χοροδιδασκαλείο. Σ' αυτό κυριαρχούσε η έντονη κοσμική παρουσία του δασκάλου μοντέρνων χορών, που δεν ήταν άλλος από τον πατέρα τού αργότερα φίλου, μακαρίτη πια, ποιητή Σπύρου Τσακνιά.

Πριν η πόλη, λοιπόν, αλλοιωθεί από τους παρεπίδημους χωρικούς που παρέμειναν, αφού κενώθηκαν οι καταυλισμοί των «συμμοριτοπλήκτων» μετά το τέλος του εμφυλίου (1949), ήταν μια μαζεμένη πόλη 12.000 - 15.000 κατοίκων στη δεκαετία του '40, κτισμένη σε τρεις λόφους και με θέα προς τον μεγάλο κάμπο του Σπερχειού ποταμού.

Τα Χριστούγεννα του '42 η πείνα θέριζε τους κατοίκους των πόλεων, όσους δεν είχαν χωράφια (και οι περισσότεροι δεν ήταν γεωργοί ούτε βέβαια κτηνοτρόφοι• στην πλειονότητά τους οι κάτοικοι της πόλης ήταν έμποροι, τεχνίτες και δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι), ενώ το νόμισμα άρχισε να μην έχει αξία και να πληθωρίζεται - αλλά κι όταν υπήρχε δεν υπήρχαν προϊόντα και κυρίως τρόφιμα στην αγορά. Είχαν ήδη κατακλύσει και την πόλη μας οι μαυραγορίτες πουλώντας λάδι, όσπρια, δημητριακά και κυρίως φάρμακα εκβιάζοντας και αποσπώντας ως αμοιβή τιμαλφή, πιάνα, είδη προικός, ασημικά, γούνες, τουαλέτες και εγκυκλοπαίδειες. Ο πατέρας μου έδωσε για λίγα τρόφιμα, μερικά κουφέτα κινίνο (η ελονοσία θέριζε) και ένα μπουκάλι λάδι τη μνημειώδη εγκυκλοπαίδεια του «Πυρσού», κρατώντας, ευτυχώς, του «Ελευθερουδάκη» και το «Μέγα Λεξικό» του Δημητράκου, μοναδική μας τροφή παιδείας για πολλά χρόνια. Εκείνος ο χειμώνας του '42 ήταν ανελέητος. Εμείς τα παιδιά δεν είχαμε δει ποτέ τόσο χιόνι και νομίζω πως, εξήντα χρόνια μετά, δεν έχω ξαναδεί. Μέναμε συχνά δύο και τρεις μέρες αποκλεισμένοι σπίτι με μόνη θέρμανση το τζάκι και στα δωμάτια ύπνου τα μαγκάλια όπου καίγαμε πυρήνα, δηλαδή λειωμένα στο λιοτρίβι λιοκούκουτσα. Κοιμόμασταν φορώντας τα παλτά μας και στο κεφάλι η μάνα μάς τύλιγε με μάλλινα κασκόλ, έτσι που φαινόταν το κεφαλάκι μου στο μαξιλάρι σαν μπόγος ή σαν τη γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας. Για πρωινό τρώγαμε κουρκούτι, βρασμένο σιτάλευρο (όσο είχε οικονομήσει ο πατέρας πουλώντας τη μοναδική του περιουσία, τα βιβλία) με λίγο λάδι να κολυμπάει. Μεσημέρι-βράδυ φασόλια ή φακές. Η μάνα, παλιά αγρότισσα, ήξερε να ζυμώνει και θα μπορούσε να φτιάξει μια κουλουρίτσα ψωμί με το λίγο αλεύρι.

Ο φούρνος της γειτονιάς ήταν σχεδόν μεσοτοιχία με το σπίτι μας. Αλλά ντρεπόταν, γιατί πιθανόν το καρβελάκι μου να ήταν το μοναδικό, αν αποφάσιζε ο φούρναρης να «κάψει» τον φούρνο για ένα ψωμί στο ταψάκι.

Και ξαφνικά το βράδυ της Παραμονής των Χριστουγέννων που στριμωγμένοι γύρω από το τζάκι ψήναμε κοκόσες (σπόρους καλαμποκιού - πού να ξέραμε τότε το ευγενικό όνομα κορνφλέικς!) που καθώς θερμαίνονταν ανοίγανε σαν νιφάδες χιονιού κάνοντας κρότο, κτύπησε το ρόπτρο της ξύλινης εξώπορτας. Ξαμπαρώσαμε και βρεθήκαμε μπροστά στο απρόσμενο θαύμα: ο Μάγος με τα δώρα. Ο αδελφός της μάνας μας, ένας λεβέντης πυρόξανθος αγρότης, είχε έρθει από την Αταλάντη, δέκα ώρες δρόμο μ' ένα αμαξάκι που είχε ξεμείνει στην κωμόπολη (απ' αυτά τα κομψά που βλέπουμε ακόμη στην Κηφισιά) με ζεμένο ένα υπέροχο καστανότριχο άλογο, τον Ντορή. Μείναμε όλοι άναυδοι. Η εικόνα ήταν σχεδόν μυθική. Το άλογο μέχρι το γόνα μέσα στο χιόνι, το αμαξάκι με ένα μέτρο χιόνι και ο θείος Θεμιστοκλής με ένα στρατιωτικό αμπέχονο (πριν έναν χρόνο είχε γυρίσει από την Αλβανία όπου υπηρέτησε στο Ορεινό Πυροβολικό) κατάλευκος.

«Καλώς σας βρήκα νοικοκυραίοι», είπε. «Δεν άντεχα να κάνετε Χριστούγεννα με κουρκούτι, φασόλια και μπαμπανέτσα και μαμαλίγκα (πίτες με άγρια λαχανικά και κουρκούτι καλαμποκάλευρου). Ήρθα να κάνουμε Χριστούγεννα μαζί. Εμείς εκεί κάτω δεν πεινάμε, έχουμε τα χωράφια μας, τα πιθάρια μας, τα κατώγια γεμάτα γεννήματα, τις κοτούλες, τα γαλιά και τις προβατίνες. Σας έφερα μαγειρεμένα, ψημένα φαγητά, μηλαράκια, σταφίδες, κάστανα, απίδια και η γιαγιά σας στέλνει και μια γυάλα με γλυκό κυδώνι του κουταλιού».

Αλαλάξαμε. Θυμάμαι τη μάνα σε μια γωνιά του διαδρόμου να σταυροκοπιέται κρυφά και να σκουπίζει τα δάκρυά της. Ο πατέρας, πάντα περήφανος, είπε το κλασικό του: «Ήταν ανάγκη να κάνεις τόσο δρόμο με τέτοιο ψόφο, βρε αδελφέ; Θα κουτσοπερνάγαμε». Ο θείος τον κοίταξε στα μάτια και είπε απλά αφοπλιστικά: «Δεν τα έφερα για σένα, για τα παιδιά σας κόπιασα. Αν δεν θες, μην τα φας». Ο πατέρας πειράχτηκε και είπε: «Σ' ευχαριστούμε για τον κόπο σου, μα σκέφτομαι την ταλαιπωρία». «Ποια ταλαιπωρία;», είπε ο Θεμιστοκλής. «Την ξέχασα μόλις είδα αυτές τις κόκκινες μυτίτσες και άκουσα τις φωνούλες τους. Αλλά πρέπει να ξεπεζέψω».

Έλυσε το άλογο, τράβηξε το αμάξι σ' έναν παράδρομο, ξεφόρτωσε τα καλούδια του και κρατώντας τα γκέμια του Ντορή δήλωσε χωρίς να σηκώνει αντίρρηση: «Το άλογο δεν μπορεί να μείνει ούτε στον δρόμο ούτε στην ξέσκεπη αυλή σας. Θα ψοφήσει. Πρέπει να περάσει τη νύχτα στον διάδρομο». Κανένας δεν φάνηκε να ξαφνιάζεται. Το σπίτι είχε την κλασική διαρρύθμιση των παλιών νεοκλασικών. Διάδρομος με ασπρόμαυρα πλακάκια και ανά δύο δωμάτια εκατέρωθεν. Η κουζίνα, ο απόπατος και το πλυσταριό στην αυλή. Επειδή κάποτε το διώροφο φαίνεται να ήταν ενιαία κατοικία, στο βάθος του διαδρόμου υπήρχε ξύλινη σκαλιστή σκάλα για τον πάνω όροφο. Τώρα η καταπακτή ήταν καρφωμένη και η σκάλα χρησίμευε και για πρόχειρη αποθήκη.

Ο Ντορής εγκαταστάθηκε κάτω από την σκάλα μ' ένα μπουγέλο νερό και κρεμασμένο στον λαιμό του ένα ταγάρι με βρώμη και κριθάρι, άρχοντας. Ο θείος τον σκούπισε καλά καλά με ένα μάλλινο στεγνό παλιό πουλόβερ και ο Ντορής τον κοίταζε στα μάτια με στοργή.

Να πω πως ήταν η ωραιότερη παραμονή Χριστουγέννων της ζωής μου; Η μάνα έλαμπε από χαρά, έβγαλε τα καλά σερβίτσια, έστρωσε το λινό τραπεζομάντιλο. Θυμάμαι πως άναψε και ένα κερί. Φάγαμε του σκασμού. Ο θείος έλεγε τα νέα της γιαγιάς, των αδελφάδων τής μητέρας, για τη συγκομιδή, τα ζώα του, τον πρόσφατο γάμο του με μια πρωτοπόρο νηπιαγωγό που είχε βρει καταφύγιο στην Αταλάντη.

Πώς όμως σ' εμάς τα παιδιά να κολλήσει ύπνος με τον Ντορή στον διάδρομο; Κάθε τόσο ο φουκαράς, μακριά από το ζεστό παχνί του και τις βολές του, χάλαγε τον κόσμο κτυπώντας με τα πέταλά του τα πλακάκια και χλιμιντρίζοντας παραπονεμένα. Σηκώθηκα δυο-τρεις φορές κρυφά, ξιπόλητος και μπουμπουλωμένος βγήκα στον διάδρομο και πήγα και τον χάιδεψα στα σκοτεινά στα καπούλια. Μ' έγλειψε στο μέτωπο και το σάλιο του ήταν ζεστό, αχνιστό.

Κατά τις δέκα την άλλη μέρα, Χριστούγεννα, το ακούραστο εκείνο αγροτικό θεριό έζεψε πάλι τον Ντορή και ξεκίνησε μέσα στον χιονιά να γυρίσει πίσω, δέκα ώρες δρόμο, να κάνει Χριστούγεννα βράδυ με γυναίκα, μάνα και αδελφάδες.

Η μάνα καθάρισε πίσω από τη σκάλα τις ακαθαρσίες του Ντορή. Όμως για μήνες μετά ο Ντορής είχε αφήσει μιαν περίεργη, ευεργετική αύρα, μια στοργική ζωώδη μυρωδιά που ακόμη και τώρα τη φέρνω στη μνήμη μου και γαληνεύω.

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΤΑ ΝΕΑ", φ. της 23/12/2006

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ (VIENNA CHOIR BOYS)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ- ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ (THOMAS ELLIOT)- ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ

CAROL OF THE BELLS- CELTIC WOMAN

ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΙΚΑΡΙΑΣ- ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΟΡΗ ΕΜΟΡΦΗ ΗΡΘΑΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 20-12 Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΩΔΕΙΟΥ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Δημοτικό Ωδείο Λαμίας γιορτάζοντας τα Χριστούγεννα σας προσκαλεί στην ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ την Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010 και ώρα 20.30 στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας.

Συμμετέχουν:

· Ορχήστρα Εγχόρδων

· Μικτή Χορωδία

· Εφηβική Χορωδία

· Παιδική Χορωδία

· Οργανικά Σύνολα

· Τραγουδιστές

· Τμήμα Μουσικής Προπαιδείας

Είσοδος ελεύθερη

ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΗ ΛΑΜΙΑ

Η ΛΑΜΙΩΤΙΣΣΑ (ΦΑΝΑΡΙΤΗ - ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΟΥ)

ΑΝΝΟΥΛΑ, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΜΕ ΤΟ ΜΑΝΩΛΗ ΜΗΤΣΙΑ

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ (ΟΔ. ΕΛΥΤΗ - Δ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ) ΜΕ ΤΗΝ ΕΛ. ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ

ΠΗΛΕΑΣ ΚΑΙ ΘΕΤΙΔΑ, (WILLIAM BOYCE)- ΧΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΑΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΤΙΔΑΣ

Peleus and Thetis - A Masque (William Boyce)

V. Air (Thetis) and Chorus

But see, the mighty thunderer's here;
Tremble Peleus, tremble, fly!
The thunderer! the mighty thunderer!
Tremble, Peleus, tremble, fly!

Thetis: Julia Gooding

Peter Holman - Opera Restor'd

ΑΧΙΛΛΕΑΣ (ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ FERDINANDO PAER), ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ

Ferdinando Paer: ΑΧΙΛΛΕΑΣ,( first performance 6 june 1801)

Duetto: Giusti Numi, ah sostenete...

ΑΧΙΛΛΕΑΣ: Ian Caley
ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ: Russell Smythe

Orchestra: Philharmonia Orchestra
Conductor: David Parry

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ, ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ

LAUDATE DOMINUM, του W.A. Mozart, με την Emma Kirkby

1993 recording with Academy of Ancient Music with the Winchester Cathedral Choir conducted by Christopher Hogwood. 

ΑΓΝΑΝΤΕΥΟΝΤΑΣ ΤΑ ΛΕΙΒΑΔΙΑ (23 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...)

ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 2008 Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΜΑΣ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ ΤΗΝ ΑΝΔΡΟ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΜΕΝΗ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΔΡΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟ ΧΟΡΩΔΙΑΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ. 

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΕΓΙΝΕ Η ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ, ΤΟ ΖΕΣΤΑΜΑ, ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ. ΕΝΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΜΕ ΘΕΑ ΣΤΗΝ ΓΕΜΑΤΗ ΠΟΙΗΣΗ  ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΛΕΙΒΑΔΙΩΝ, ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ, ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ. 

ΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΑΧΑΛΑΔΕΣ ΤΟΥ, ΚΟΥΡΝΙΑΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΛΑΓΙΑ, ΕΦΕΓΓΕ ΕΚΤΥΦΛΩΤΙΚΑ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΗΛΙΟ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ "ΚΟΚΚΙΝΕΣ" ΣΤΕΓΕΣ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ. ΜΙΚΡΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΞΕΧΩΡΙΖΑΝ: ΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΙΒΑΔΙΑΝΑ ΠΟΡΤΟΠΑΡΑΘΥΡΑ. ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ ΦΟΝΤΟ ΤΗΣ ΚΟΙΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ. 

ΠΡΑΣΙΝΟ ΑΠ' ΤΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ, ΤΟΥΣ ΑΚΡΙΤΕΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΒΟΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΑΞΕΔΕΣ. ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΖΩΗ ΑΠ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ  ΠΟΥ ΔΙΑΡΡΕΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ, ΠΟΥ ΑΝΑΒΛΥΖΟΥΝ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ.  ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΙΑ ΦΑΡΜΑ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΑΛΟΓΑ! 

ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΚΙ Η ΚΑΜΠΑΝΑ. ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, ΓΙΟΡΤΑΖΕ ΕΝΑ ΑΠ' Τ' ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ!

...ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.... ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ... 23 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ....

ΠΟΣΕΣ ΘΥΜΗΣΕΣ! ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80. ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΤΗΡΙΟ, ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΠΡΟΣΩΠΑ, ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.... ΕΝΤΟΝΑ!

......................................................................................................................................

Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ. ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΖΕΣΤΑΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΜΕΛΩΔΙΚΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΟΝΙΚΟ ΥΨΟΣ.... ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΜΕΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΤΟΤΕ ... ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΩ ΜΕ ΤΟ ΑΚΚΟΡΝΤΕΟΝ... ΚΙ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ....  ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ, ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ...

ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΗ ΧΡΥΣΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ... ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΑ...

ΠΑΛΛΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΚΑΘΑΡΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

ΤΡΕΧΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ Τ' ΑΛΟΓΑ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ, ΓΙΟΦΥΡΙ ΟΛΟΛΑΜΠΡΟ ΝΑ ΒΡΕΙ.

ΣΤΟ ΧΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΑΣ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΕΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,

ΜΑ ΣΤΑΣΟΥ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ... ΘΑΡΡΩ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΩΣ  ΗΤΑΝ!

ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΤΩΝ ΞΕΓΝΟΙΑΣΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΑΚΟΥΕΙ 

ΜΕΣ ΑΠ' Τ' ΑΥΤΙΑ ΤΗΣ Β...... ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΛΕ ΠΟΔΙΑ, ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ , ΧΜ! ΝΟΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΟΙΔΩΝ,

...ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ...

...ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΜΑΕΣΤΡΟΥ...

ΚΙ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΓΛΑΡΟΥ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΟΔΗΓΕΙ...

ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ, ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΠΑΝΤΟΧΗ.

 (ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΥΣΑ ΜΑΣΤΟΡΑ)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ: Γ.Σ.

ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΕ, ΔΕ ΜΕ ΛΥΠΑΣΑΙ

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΓΛΕΝΤΙΟΥ ΠΟΥ ΣΤΗΘΗΚΕ ΧΤΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΑ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ, ΟΣΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΖΗΤΗΣΑΝ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΓΛΕΝΤΙ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΜΑΣ ΤΟ ΓΕΝΑΡΗ ΤΟΥ 2009.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ -ΚΙΘΑΡΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΕΜΕΝΗΣ
ΑΚΚΟΡΝΤΕΟΝ ΦΩΤΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΓΑΛΙΟΣ 
ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΙΑΝΟ Ο ΗΛΙΑΣ ΕΡΖΕΝΗΣ

SUNRISE, SUNSET, στη μνήμη του Τζέρι Μποκ, συνθέτη του "Βιολιστή στη στέγη"

Ο ΤΖΕΡΙ ΜΠΟΚ, ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΤΟΥ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ "Ο ΒΙΟΛΙΣΤΗΣ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ" , ΕΦΥΓΕ ΧΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ.  ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ "SUNRISE -SUNSET" ΠΟΥ ΑΝΗΚΕ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΚΑΙ  ΣΤΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΜΑΣ.

Το τζουκ μποξ στην ταράτσα, (Λαμία, λίγες δεκαετίες πριν... πρόσωπα γνωστά και αγαπημένα)

ΤΟ "ΤΖΟΥΚ ΜΠΟΞ" ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ, ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΒΙΤΑΛΗ

Με την Ιωάννα μιλάμε με τα μάτια…Χρόνια γνωριμίας! Πέφτει κάτι στην αντίληψή μας, «κουμπώνουν» οι ματιές, χαμογελάνε τα χείλη, τσιμπιούνται οι μνήμες, ξεχειλίζουν τα γέλια. Φίλες ισόβιες! Αν και απολύτως αντίθετοι χαρακτήρες. Προχθές λοιπόν μου είπε το Ιωαννάκι με σιγουριά «Κουμπάρα πρέπει να σας πάμε οπωσδήποτε σ΄ένα ταβερνάκι που ανακαλύψαμε στη Γλυφάδα. Θα το λατρέψεις. Μοιάζει βέβαια με συγκέντρωση ΚΑΠΗ αλλά εσύ ειδικά θα πεθάνεις». Ήξερε! Πέθανα! Ταξίδεψα.

Στη ταβέρνα της Πόπης λοιπόν. Ο μισός τοίχος καλάμι, ο υπόλοιπος βαμμένος με ριπολίνη, κουρτίνα- μπερντές να κρύβει το χώρο της κουζίνας, ζωγραφιά με τον περίφημο μέθυσο με την κόκκινη μύτη, καρέκλες παράταιρες, γεύσεις πεντανόστιμες απλοϊκές, κεφτεδάκια να μοσχομυρίζουν δυόσμο, πατάτα τηγανιτή χοντροκομμένη, οσομπούκο με πατάτες στο φούρνο. Του απόλυτου ονείρου! Και μέσα σ΄όλο αυτό το σκηνικό, όντως συγκέντρωση θαρρείς των ΚΑΠΗ (πολλές φορές αναρωτήθηκα αν μερικοί θα το «βγάλουν» πέρα το γλέντι ως το τέλος…) υπήρχε και ένας κύριος που μου θύμιζε δάσκαλο Ωδικής, με την κιθάρα του, που τραγουδούσε τόσο μαγικά, τόσο γλυκά…Όσο γλυκά κύλαγαν οι αναμνήσεις από κάθε τραγούδι. «Πάνω στην άμμο τη ξανθή» ,  «Χάρτινο το φεγγαράκι» ,  «Όμορφη πόλη» , «Σταμούλης ο λοχίας» , «Όλου του κόσμου οι Κυριακές λάμπουν στο πρόσωπό σου» . Τι στίχος!

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μοναξιά από το να πεταρίζει η ψυχή σου με τραγούδι και να μην έχεις άνθρωπο να το αφιερώσεις. Αυτό για μένα είναι ο ορισμός της δυστυχίας. Έτσι απλά τσεκάρω τη σχέση μας χρόνια. Να θέλω την αγκαλιά του όταν ακούω τραγούδια, να ασφυκτιά η καρδιά να χωθεί στην αγκαλιά του. Αυτό ακριβώς! Κι έτσι όπως ταξίδευαν οι μνήμες διακτινίστηκα, σε μια ταράτσα στη Λαμία…

Τι περίεργα ήταν τα καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας! Λες και το ένστικτο της μάνας μου την οδήγησε σωστά, να «φορτώσω» ζωή, εικόνες πολυποίκιλτες, αντίθετες, να ρουφάω το ενδιαφέρον άσχετα με το χώρο, τον τόπο, την κοινωνική ομάδα. Σομελιέ στιγμών κανονικός! Κι έτσι τα καλοκαίρια περιελάμβαναν μπάνια στον Αστέρα του απόλυτου πλούτου (δεκαετία 70…), κολέγιο summer school στην Ελβετία (όλα τα εμιράτα να παλεύουν για τον εξευρωπαϊσμό των τέκνων…Τι σκηνές!) και μετά στη θεία Κούλα στη Λαμία. Αυτές είναι αντιθέσεις! 

Το λάτρευα εκείνο το σπίτι. Γιατί μου δίδασκε ότι η φτώχια δεν ήταν ντροπή αλλά κατάσταση, που οι άνθρωποι όφειλαν να διαχειριστούν, εξασκώντας τεχνικές αντικατανάλωσης και υγιούς οικονομίας, σύμφωνη με τους κανόνες αξιοπρεπείας τους. Το δώρο ας πούμε που τους πρόσφερα, δεν ήταν γι΄αυτούς μόνο το περιεχόμενο αλλά και το κουτί και η κορδέλα που έκρυβαν γιατί κάπου θα τους χρησίμευε. Τα σκισμένα καλσόν θα καταχωνιάζονταν καθώς και τα τσόφλια από τα κρεμμύδια για να φτιάξουν το Πάσχα αυγά με τεχνοτροπία, με σχέδια…Και η ντουλάπα τους…Αχ η ντουλάπα! Μια τρίφυλλη καρυδένια όλη κι όλη. Συγκεκριμένα τα ρούχα. Βαφτισμένα. Τα «καθημερινά», το «καλό», το «ρούχο του άλλου κόσμου»… Μέχρι και γι αυτό προέβλεπαν…Του άλλου κόσμου!

Σε μια τρίφυλλη όλη κι όλη ντουλάπα γαμώ την κατανάλωσή μας! Κι όταν πλάκωναν οι ζέστες, «Έσκασε ο τζίτζικας» σήμερα έλεγε η μια γειτόνισσα στην άλλη καθώς άπλωναν τα ρούχα στις ταράτσες. Έστρωναν τη νύχτα έξω. Όλοι πέρα πέρα σε στρώματα στις ταράτσες. Στρωματσάδα! Κι άρχιζε ο Παγούρας το τραγούδι. Ρωμιός αγάπησε ρωμιά ,Δελφίνι δελφινάκι , ο Γιώργος είναι πονηρός… Κι όσο προχώραγε η νύχτα ξεθάρρευε και ξεπέταγε κανέναν Θεοδωράκη «Πάνω στην άμμο τη ξανθή»… Και τότε η γυναίκα του ψιθύριζε «σταμάτα, είναι απαγορευμένα, θάρθει η αστυνομία», «Ποιον πειράζω;» έλεγε εκείνος δήθεν αδιάφορα, «άστον ήσυχο!» επέμενα εγώ με την παιδική μου άγνοια καθώς με ιντριγγάριζε εκείνο το «είναι απαγορευμένα». Μα η θεία Κούλα ήξερε καλύτερα γιατί τον σκούνταγε με νόημα «θες να μας μπλέξεις;» Και τότε ο Παγούρας το έστριβε άτσαλα σε ένα κεφάτο «Βρε ντουνιά να σου δώσω μια»…

Που με ταξίδεψες βρε Ιωαννάκι! Στο «τζου μποξ» της ταράτσας…Τότε που η λέξη «απαγορευμένο» γίνονταν λίπασμα στα χέρια των ανθρώπων για να λογαριάζονται με τα όρια, να εξασκούνται, να παλεύουν… Έτσι καθώς ξεχείλωσαν όλα στις μέρες μας, πεθύμησα ένα όριο. Ένα άγαλμα να γκρεμίσω. Έναν στίχο για όπλο να επαναστατήσω.

Για φαντάσου τόσα χρόνια μετά τη δικτατορία θαρρείς τ΄απαγορευμένα του τότε είναι απαγορευμένα στις μέρες μας λόγω ποιότητας... Πεθύμησα! Πολλά, πάρα πολλά επιθύμησα…

Το τζουκ μποξ στην ταράτσα

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΠΥΘΑΓΟΡΑ- ΚΑΤΣΑΡΟΥ) ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΙΝΕΛΑ

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΔΕΣΕΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ (ΒΙΡΒΟΥ- ΛΕΟΝΤΗ) ΜΕ ΤΟΝ ΣΤ. ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ

ΑΠΟ ΤΟ ΚΥΚΛΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ "ΚΑΤΑΧΝΙΑ" ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΚΩΣΤΑ ΒΙΡΒΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΧΡΗΣΤΟΥ ΛΕΟΝΤΗ.
ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΡΑΤ.
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ΚΑΙ Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ.

Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ (ΕΙΣΑΓΩΓΗ)- ΤΟΥ GIOACHINO ROSSINI

Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται το 1459, όπου ο Μωάμεθ πολιορκεί την Κόρινθο. Η κόρη του άρχοντα της Κορίνθου, η Παμίρα, είναι κρυφά ερωτευμένη με τον Αλμανζόφ, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι ο Μωάμεθ και έτσι, αρνείται το σύζυγο που της παρουσιάζει ο πατέρας της...

ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Μετά την εγκατάστασή του στο Παρίσι, το 1824, ο Ροσίνι ανταποκρίθηκε καίρια -και με ετοιμότητα δεινού επιχειρηματία- στο φιλελληνικό πνεύμα που είχαν ξεσηκώσει σε όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γαλλία οι διαδοχικές ειδήσεις από την επαναστατημένη Ελλάδα. Για την πρώτη του όπερα, που θα ανέβαινε στη γαλλική πρωτεύουσα το 1826, προτίμησε μια εξασφαλισμένη επιτυχία. Eτσι, διασκεύασε τον Μωάμεθ Β΄ με νέο, αναπροσαρμοσμένο γαλλικό λιμπρέτο, αλλάζοντας τον τόπο και την εθνικότητα των ηρώων. Στη νέα ψευδοϊστορική όπερα έδωσε τον τίτλο Η Πολιορκία της Κορίνθου. Εξελίσσεται επίσης το 1459 αλλά στην Κόρινθο. Την πόλη, που απειλείται επίσης από τους Τούρκους του Μωάμεθ Β΄, υπερασπίζονται τώρα γενναίοι Eλληνες. Και πάλι, οι ηρωικοί υπερασπιστές προτιμούν τον θάνατο από την υποταγή στον κραταιό δυνάστη, ενώ η τραγική ηρωίδα της όπερας στο τέλος αυτοκτονεί για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού. Μουσικά το όλο συμμορφώνεται προς τη ρεαλιστική λογική του Ρομαντισμού και αποκτά επική πνοή συνεισφέροντας αποφασιστικά στην ωρίμαση τής καθαρόαιμα γαλλικής «μεγάλης όπερας» (grand opra). Αξίζει επίσης να επισημάνουμε ότι ακόμη και στη φιλελεύθερη Γαλλία, η Aστυνομία επέβαλε την αντικατάσταση της ιδεολογικά εύφλεκτης λέξης «ελευθερία» με τη λέξη «πατρίδα»!

ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΜΩΣ ΟΤΙ Ο ΡΟΣΙΝΙ ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ (ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΙΚΑ) ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ, ΤΟΥ GIOACHINO ROSSINI

ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΟΥΝΑΒΗ, ΤΟΥ ION IVANOVICI

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ...

ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ "ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΟΥΝΑΒΕΩΣ" -ΕΤΣΙ ΤΟ ΛΕΓΑΜΕ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΑ- ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ. ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΤΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ ΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ 9ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΛΑΜΙΑΣ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΡΥΘΜΙΚΗΣ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΕΙΞΕΩΝ. ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΦΟΒΕΡΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ...ΤΟΤΕ, ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '60....

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΕΥΤΥΧΗΣΑ ΝΑ ΠΑΙΞΩ, ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΑΛΣ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ.... ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ  ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ...

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΘΕΤΗ ΕΔΩ .

APRIL IS IN MY MISTRESS' FACE - THOMAS MORLEY

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΑΥΤΟ, ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ THOMAS MORLEY  KAI ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ :

1Η  ,  2Η

FRA DIAVOLO, TOY FRANCOIS AUBER

Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ "ΦΡΑ ΝΤΙΑΒΟΛΟ" ΤΟΥ FR. AUBER ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΣΤΗ ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΟΥ ΟΘΩΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΑΙΤΙΑ  ΟΙ ΜΠΑΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΕΛΕΧΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΒΑΥΑΡΟΥΣ ΑΡΧΙΜΟΥΣΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ.  ΟΙ ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ, ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΜΕ, ΠΟΛΥ ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ, ΩΣΤΕ ΠΛΑΙΣΙΩΜΕΝΕΣ ΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΛΑΪΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ. 

ΓΝΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΑΜΥΝΤΟΡΑ ΜΙΣΤΡΙΩΤΗ  (19ος αι.), Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΛΗΘΕΙΣ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕΙ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ "ΤΑ ΖΩΑ ΜΟΥ ΑΡΓΑ (ΜΕ) ΔΙΑΒΑΙΝΑΝ ΣΤΑ ΣΤΕΝΑ" (ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ ΣΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΑΠΟ ΛΗΣΤΕΣ ΠΕΡΙΗΓΗΤΩΝ, ΣΤΟ ΔΗΛΕΣΙ). ΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ ΤΟΥ  ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟ ΓΕΛΩΤΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΔΗΘΕΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΜΙΣΤΡΙΩΤΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ "ΦΡΑ ΝΤΙΑΒΟΛΟ"!

"ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΟΣ" (ΕΙΣΑΓΩΓΗ), ΤΟΥ FR.v. SUPPE

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΠΡΑΚΤΗ ΑΥΤΗ ΟΠΕΡΕΤΑ ΕΔΩ .

ΤΟ ΕΛΑΦΡΥ ΙΠΠΙΚΟ, (ΕΙΣΑΓΩΓΗ) ΤΟΥ F.v. SUPPE

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΝ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΣΤΙΣ ΛΑΜΙΩΤΙΚΕΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ.  ΣΤΟ "ΕΛΑΦΡΥ ΙΠΠΙΚΟ"  ΘΥΜΑΜΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΝ ΜΠΑΡΜΠΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (ΤΣΟΓΚΑ) ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟ ΣΟΛΟ ΣΤΟ ΚΛΑΡΙΝΕΤΟ ΤΟΥ. 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ F. SUPPE (1819-1895), ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ , ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΩΣ ΟΠΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ.

"ΠΕΝΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΛΑΪΚΕΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ", ΤΟΥ MAURICE RAVEL

ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΒΑΣΙΛΙΑΣ, ΤΟΥ ADOLPHE ADAM -ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ, Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΛΑΜΙΑΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΣΕ ΠΑΛΙΟΤΕΡΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΡΑΚΤΗ, ΚΩΜΙΚΗ ΟΠΕΡΑ  "SI J' ETAIS ROIS (ΑΝ ΗΜΗΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ, ΜΑΣ ΤΟ ΜΕΤΕΦΡΑΖΑΝ ΤΟΤΕ...)" ΤΟΥ ADOLPHE ADAM (1803-1856). Η ΟΠΕΡΑ ΑΥΤΗ ΠΡΩΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΤΟ 1853 ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ.

"Ο ΧΑΛΙΦΗΣ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ" ΤΟΥ BOIELDIEU (ΕΙΣΑΓΩΓΗ)

Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΟΠΕΡΑ  "ΧΑΛΙΦΗΣ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ" ΤΟΥ BOIELDIEU ΑΚΟΥΓΟΤΑΝ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΚΑΙ ΜΗ ΚΟΜΜΑΤΙΑ, ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ, ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΤΟΤΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΩΝ ΘΕΡΙΝΩΝ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ ΤΗΣ.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥ BOIELDIEU (1775-1834) ΠΡΩΤΟΠΑΡΟΥΣΤΗΚΕ ΤΟ 1800 ΣΤΗΝ OPERA COMIQUE ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΗ ΚΩΜΩΔΙΑ ΣΕ ΛΙΜΠΡΕΤΟ ΤΟΥ CL. de SAINT-JUST (Godard d'Aucourt).

ΠΑΙΖΕΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΜΠΡΑΤΙΣΛΑΒΑ.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ: ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΕΑ ΜΕΛΗ

Η Μικτή Δημοτική Χορωδία Λαμίας ιδρύθηκε το 1987 με την ένταξη των μελών του μουσικού ομίλου «ΟΡΦΕΑΣ» και την συμμετοχή νέων χορωδών, με σκοπό την ανάπτυξη της χορωδιακής μουσικής στην πόλη μας. Έκτοτε η χορωδία έχει πλαισιώσει με την συμμετοχή της διάφορες μουσικές εκδηλώσεις του Δημοτικού Ωδείου, διοργανώνει το ετήσιο χορωδιακό φεστιβάλ με την συμμετοχή χορωδιών από την Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε αντίστοιχα φεστιβάλ του εσωτερικού και εξωτερικού. Η χορωδία αριθμεί σήμερα περίπου 30 άτομα.

Σήμερα η χορωδία κάνει μια νέα αρχή με σκοπό να συνεχίσει με την ίδια ένταση και ποιότητα την πορεία της τις επόμενες δεκαετίες. Επικεφαλής αυτής της πορείας θα είναι ο νέος και πολλά υποσχόμενος μαέστρος της Μιχάλης Παπαπέτρου. 

Για το σκοπό αυτό το Δημοτικό Ωδείο Λαμίας και η οργανωτική επιτροπή της Μικτής Δημοτικής Χορωδίας του, απευθύνουν πρόσκληση για την συμμετοχή νέων μελών που αγαπούν το ποιοτικό τραγούδι και τη μουσική, να την πλαισιώσουν και να συμμετάσχουν σ’ αυτή. 

Η Χορωδία ως επίσημος καλλιτεχνικός οργανισμός του Δημοτικού Ωδείου Λαμίας δίνει συναυλίες με πλούσιο πρόγραμμα κλασικών και σύγχρονων ελληνικών και ξένων τραγουδιών, στη Λαμία, σ’ όλη την Ελλάδα, στο εξωτερικό.

Όσοι συμμετέχουν στη Χορωδία δεν είναι απαραίτητο να έχουν μουσικές γνώσεις, απλώς πρέπει να τραγουδούν σωστά, κάτι που αξιολογείται σε συνεργασία με τον μαέστρο.

Καλούμε όσους ενδιαφέρονται και επιθυμούν να γίνουν μέτοχοι στη συλλογική δημιουργική μας προσπάθεια ανεξάρτητα από τις μουσικές τους γνώσεις.

Η συμμετοχή είναι δωρεάν. 

Οι ενδιαφερόμενοι για συμμετοχή μπορούν να απευθύνονται:

1.Γραμματεία του Δημοτικού Ωδείου Λαμίας (Αχιλλέως & Δυοβουνιώτη) Τηλ. 2231 0 52807, 2231 0 28884
2.Μούρτος Δημήτριος, Πρόεδρος της Δημοτικής Χορωδίας Λαμίας τηλ.6977544178
Οι πρόβες της χορωδίας γίνονται στο Α΄ ΚΑΠΗ (Μακροπούλου 87) κάθε Τετάρτη και Πέμπτη 9 μ.μ. – 10.30 μ.μ.
Οι Πρόβες είναι ανοιχτές για το κοινό.

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ ΝΕΟΣ ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΕΓΙΝΕ Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ  ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ, ΤΟΥ  ΜΑΕΣΤΡΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ, ΜΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ.

ΤΟΝ ΝΕΟ ΜΑΕΣΤΡΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΩΔΕΙΟΥ ΑΘΗΝΑ ΣΤΕΦΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΝΕΛΥΣΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΡΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΟΡΩΔΟΙ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΝ ΤΟΝ ΝΕΟ ΜΑΕΣΤΡΟ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑΝ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ Η ΛΑΜΠΡΗ ΠΕΝΗΝΤΑΧΡΟΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ, ΜΕ ΠΡΩΤΟ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΝΑΝΕΩΣΗ.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΜΑΕΣΤΡΟΣ

Ο Μιχάλης Παπαπέτρου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο στην τάξη της Ανθούλας Παπαδοπούλου όπου τον Ιούνιο του 2002 του απενεμήθη το Δίπλωμα Πιάνου με βαθμό «Άριστα Παμψηφεί και Α΄Βραβείο». Συνέχισε τις πιανιστικές του Σπουδές με τις σολίστ Νέλλυ Σεμιτέκολο και Κατερίνα Κτώνα και έλαβε μέρος σε διάφορα σεμινάρια πιάνου (Duo Ganev κ.α.).

Παράλληλα με τις σπουδές του στο πιάνο, παρακολούθησε μαθήματα Ανώτερων Θεωρητικών στο Ελληνικό Ωδείο από όπου πήρε τα Πτυχία Αρμονίας, Αντίστιξης και Φούγκας με βαθμό «Άριστα Παμψηφεί». Είναι πτυχιούχος του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο Μιχάλης Παπαπέτρου άρχισε μαθήματα διεύθυνσης ορχήστρας με τον Μίλτο Λογιάδη (Μαέστρο της Ορχήστρας των χρωμάτων) και εν συνεχεία σπούδασε στην Ανώτατη Ακαδημία Μουσικής του Freiburg με τους καθηγητές S.Sandmeier και U.Furrer. Αποφοίτησε από την Ανώτατη Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου του Μονάχου στην τάξη του B.Weil και έλαβε το δίπλωμα διεύθυνσης ορχήστρας με "Άριστα". Έχει δώσει ατομικά ρεσιτάλ πιάνου, συναυλίες μουσικής δωματίου και έχει συνοδέψει ρεσιτάλ τραγουδιού. Συμμετείχε ως πιανίστας σε παραγωγές όπως "Μουσική για έγχορδα κρουστά και τσελέστα" του B.Bartok, "Το πουλί τις Φωτιάς" του I.Stravinsky, "Το κοντσέρτο για Βιόλα" του A.Schnittke. Έχει διευθύνει τη Συμφωνική ορχήστρα του Μονάχου, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Bad-Reichenhall, την ορχήστρα εγχόρδων της Ingolstadt, την ορχήστρα εγχόρδων της Heilbronn και την Καμεράτα Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής. Έχει συνεργαστεί με την Βαυαρική Ακαδημία Θεάτρου ως πιανίστας και βοηθός μαέστρου σε διάφορες παραγωγές όπως "Traviatta" του G.Verdi, "Οι Γάμοι του Φίγκαρο" του W.A.Mozart κ.α. Προσκλήθηκε από το A.Devantgarde Festival του Μονάχου να προετοιμάσει τις όπερες των συνθετών P.Koeszeghy και S.Corbett (Kreatur 3 και Das Gesetz αντίστοιχα) σε πρώτη παγκόσμια παρουσίαση.

ΜΙΚΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΕΡΖΕΝΗ ΣΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ 2

ΣΠΑΡΤΗ

ΑΝΔΡΟΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΖΕΣΟΥΦ ΠΟΛΩΝΙΑΣ

...ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ...

ΧΟΡΩΔΙΑΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ -ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ -ΜΙΚΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ

4ο ΧΟΡΩΔΙΑΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ

ΜΙΚΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΕΡΖΕΝΗ ΣΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ

ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ 2005

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ 2006

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΩΔΕΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ -ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΕΙ ΛΑΜΙΑΣ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕ ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ (ΕΛΥΤΗ- ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ) 2008

ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΕΓΧΟΡΔΩΝ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕ ΤΟ ΟΡΑΤΟΡΙΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΤΟΥ ΜΠΑΧ 2000

ΑΠΟΧΩΡΕΙ Ο ΗΛΙΑΣ ΕΡΖΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ

Ο Ηλίας Ερζένης διευθύνει τη Συμφωνική Ορχήστρα και τη Χορωδία Λαμίας

ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗΣ Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΜΑΣ ΗΛΙΑΣ ΕΡΖΕΝΗΣ ΜΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΧΤΕΣ ΔΕΥΤΕΡΑ ΟΤΙ ΑΠΟΧΩΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ, ΛΟΓΩ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΟΥ. Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΘΕΡΜΑ ΛΟΓΙΑ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. ΟΙ ΧΟΡΩΔΟΙ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΑΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΣΤΟ ΜΑΕΣΤΡΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΧΗΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ.

ΜΑΕΣΤΡΟ ΜΑΣ ΝΑ ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ!

ΧΑΡΑΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ (ΛΟΓΟΘΕΤΗ- ΜΟΥΤΣΗ) ΜΕ ΤΟΝ Μ.ΜΗΤΣΙΑ

ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΓΟΝΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ (ΕΛΥΤΗ- ΧΑΤΖΗΔΑΚΙ)

ΤΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (ΛΟΓΟΘΕΤΗ - ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΥ) ΜΕ ΤΟΝ Μ. ΜΗΤΣΙΑ

Ο ΚΥΝΗΓΟΣ (ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ)

ΒΟΤΣΑΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ Η ΑΠΟΘΥΜΙΑ (ΕΛΥΤΗ- ΛΑΓΙΟΥ) ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ

Η ΞΑΝΘΟΥΛΑ (Δ.ΣΟΛΩΜΟΥ ΚΑΙ Ν. ΜΑΝΤΖΑΡΟΥ)

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΚΑΓΙΑΛΟΓΛΟΥ...



...ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ (ΗΛ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ- Π.ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ)

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ (ΕΛ.ΖΙΩΓΑ- ΕΥΑΝ. ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑ) ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ (ΕΛΥΤΗ - ΤΡΑΝΟΥΔΑΚΗ) ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ (ΕΛΥΤΗ - ΚΟΚΟΤΟΥ) ΜΕ ΤΗ ΡΕΝΑ ΚΟΥΜΙΩΤΗ

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ (ΕΛΥΤΗ -ΤΡΑΝΟΥΔΑΚΗ) ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ

ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ: ΤΟ ΤΡΕΛΟΒΑΠΟΡΟ (ΕΛΥΤΗ -ΛΑΓΙΟΥ)

ΤΟ ΤΡΕΛΟΒΑΠΟΡΟ: ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ - ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΑΓΙΟΥ / ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ - ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΚΟ: Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΗΛΙΑΤΟΡΑΣ

Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑ

Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ ΑΝΑΧΩΡΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ. ΕΚΕΙ ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΧΟΡΩΔΙΑΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΑΣΣΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ "Η ΡΕΑ", ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΣΣΟΥ -ΛΕΧΑΙΟΥ.

Ο ΝΤΙΝΟΣ ΕΓΚΟΛΦΟΠΟΥΛΟΣ (COSTANTINO EGO) ΣΤΟΝ ΙΔΟΜΕΝΕΑ ΤΟΥ ΜΟΤΣΑΡΤ

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΝΕΒΑΣΕ ΣΤΟ YOUTUBE ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΟΛΦΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ.

ΟΙ ΚΑΝΤΑΔΕΣ ...ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ

ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΜΕ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.

ΠΗΓΗ: IN.GR

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ: ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ (ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΛ. ΑΙΝΙΑΝ)

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ "ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ", ΠΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΘΕΟΤΟΚΟ, ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΙΝΙΑΝ.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ: ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΤΟ ΜΑΡΤΗ ΤΟΥ 2009 ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ.

ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ Ο ΗΛΙΑΣ ΕΡΖΕΝΗΣ.

επεξεργασία βίντεο: Χρήστος Γερασόπουλος

ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ: Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ (ΓΚΑΤΣΟΥ -ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ)

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΧΟΡΩΔΙΑΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΛΑΜΙΑΣ

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 20.30 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΧΟΡΩΔΙΑΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΛΑΜΙΑΣ (11η ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ) ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΛΕΩΝΙΔΟΥ.

Συμμετέχουν οι χορωδίες:

Μικτή Χορωδία Δημοτικού Ωδείου Λαμίας.Διεύθυνση Χορωδίας: Ηλίας Ερζένης

Δημοτική Χορωδία Άργους.Διεύθυνση Χορωδίας: Χριστίνα Μιχαλάκη

Μικτή Χορωδία Μουσικού Ομίλου Μεγάρων.Διεύθυνση Χορωδίας: Μαριλία Ηλία.

Η είσοδος είναι ελεύθερη

11ο ΧΟΡΩΔΙΑΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΛΑΜΙΑΣ

2000 -2010: 10 ΧΡΟΝΙΑ ΧΟΡΩΔΙΑΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ
ΑΧΙΛΛΕΩΣ & ΔΥΟΒΟΥΝΙΩΤΗ
ΤΗΛ.:2231 052807 & 28884
FAX.: 2231 0 22545
Website: http://dimotikoodeiolamias.blogspot.com
e-mail.: odeiolam@otenet.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Δημοτικό Ωδείο Λαμίας διοργανώνει το 11ο Χορωδιακό Φεστιβάλ και το κοινό της πόλης μας θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει ποιοτική χορωδιακή μουσική που το Σάββατο 29 Μαΐου 2010 και ώρα 20.30 στο Πολιτιστικό Κέντρου του Δήμου Λαμιέων.

Συμμετέχουν οι χορωδίες:
Μικτή Χορωδία Δημοτικού Ωδείου Λαμίας.Διεύθυνση Χορωδίας: Ηλίας Ερζένης
Δημοτική Χορωδία Άργους.Διεύθυνση Χορωδίας: Χριστίνα Μιχαλάκη
Μικτή Χορωδία Μουσικού Ομίλου Μεγάρων.Διεύθυνση Χορωδίας: Μαριλία Ηλία.

Η είσοδος είναι ελεύθερη
Από την Δ/νση

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΚΤΗΡΙΑ, ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΚΠΕ ΣΤΥΛΙΔΑΣ

Το ΚΠΕ Στυλίδας συνδιοργανώνει με το "Europe direct:Ευρωπαικό κέντρο πληροφόρησης Δήμου Λαμιέων" ημερίδα με θέμα "Επιπτώσεις του σεισμού σε ανθρώπους και κτήρια". Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στις 29 Απρίλη στη Λαμία, στην αίθουσα του Δήμου Λαμιέων, Λεωνίδου 9-11. Μεταξύ των εισηγητών και οι καθηγητές Λέκκας Ευθύμιος και Καρύδης Παναγιώτης.
Ωρες διεξαγωγής:18.ΟΟ-22.ΟΟ

ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ - ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΑΜΙΑΣ - δρόμοι περπατημένοι - ΛΑΓΙΟΣ/ ΕΛΥΤΗΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΚΟ ΤΩΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΑΓΙΟΥ - ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ "Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΗΛΙΑΤΟΡΑΣ"

ΝΤΙΝΟΣ ΕΓΚΟΛΦΟΠΟΥΛΟΣ: ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΑΜΙΩΤΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ (2)

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΑΜΙΩΤΗ ΒΑΡΥΤΟΝΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΕΚΓΟΛΦΟΠΟΥΛΟΥ (COSTANTINO EGO)ΑΝΕΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ. ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΑ "SI, VINCEREMO...", ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΜΠΕΛΙΝΙ "Ο ΠΕΙΡΑΤΗΣ" ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΤΟ ΓΕΝΑΡΗ ΤΟΥ 1959 ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΠΛΕΙΑΔΑ ΑΛΛΩΝ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ, ΜΕ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΗ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ,ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΙ ΑΥΤΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΥΛΙΔΑ (Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΑΥΤΗ).

ΝΤΙΝΟΣ ΕΓΚΟΛΦΟΠΟΥΛΟΣ: ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΑΜΙΩΤΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ

ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΛΑΜΙΩΤΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, ΜΕ ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΝΤΙΝΟΣ ΕΓΚΟΛΦΟΠΟΥΛΟΣ 'Η COSTANTINO EGO ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΓΙΝΕ ΓΝΩΣΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ. ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ ΤΟ 1918 ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΝΗΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ. ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '50 ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΚΙ ΕΚΕΙ ΕΧΤΙΣΕ ΜΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΡΙΕΡΑ ΩΣ ΒΑΡΥΤΟΝΟΣ. ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΟΠΕΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ. ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΟ ΠΑΛΕΡΜΟ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΤΟ 1999. ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΑΥΤΟ ΛΑΜΙΩΤΗ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΔΑΒΑΝΕΛΛΟΥ "ΛΑΜΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ" ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ.

Η ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΕΓΙΝΕ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 1959 ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ . ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΕRNESΤΟ ΣΤΗΝ ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΜΠΕΛΙΝΙ "Ο ΠΕΙΡΑΤΗΣ" (IL PIRATA), MAZI ME THN MΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ (IMOGENE) ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΜΠΡΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ (REGINA SARFATY, PIER MIRANDA FERRARO, GLADE PETERSON, CHESTER WATSON).

ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΠΡΕΤΟ. ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΜΕ Ο ΕΓΚΟΛΦΟΠΟΥΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΕΡΝΕΣΤΟ.

IMOGENE (Aita, o cielo!) SOLITARIO (piano a Gualtiero) Ardir, Gualtiero. (si avanza) Degli stranieri accolti nell'ospidal tua terra, eccoti innanzi, signore, il condottier. ERNESTO A me si appressi. E sincero risponda.

(Gualtiero vorrebbe presentarsi, ed è prevenuto da Itulbo)

ITULBO Eccomi. IMOGENE (Il suo disegno, o ciel, seconda.)

(Gualtiero rimane confuso fra i pirati; Ernesto osserva attentamente Itulbo)

ERNESTO All'accento, al manto, all'armi tu non sei di questi lidi. GUALTIERO (Oh furor! e ho da frenarmi?) ITULBO In Liguria il giorno io vidi. ERNESTO E tu sei? IMOGENE Di quello stato capitano venturier. ERNESTO Quelle terre asilo han dato a un fellone, al vil Gualtier. GUALTIERO Vile! SOLITARIO Ah! taci sconsigliato! ITULBO Là si accoglie ogni stranier. ERNESTO Ma soccorso ei vi rinviene di navigli e di corsari... Mi è sospetto ognun, che viene da quei lidi, e da quei mari... Finché meglio a me dimostro non è il nome, e l'esser vostro, in Caldora resterete rispettati prigionier. ITULBO (Prigionieri!) IMOGENE (Ahimè!) SOLITARIO (Ti frena.) ITULBO Cruda legge, o duca, imponi. (a Imogene) Tu che sai la nostra pena, nobil donna, t'interponi. IMOGENE Ah! signor... così inclemente non ti trovi amica gente. Da fortuna afflitti, oppressi, infelici assai son essi; il ritorno ai patri lidi ai dolenti non negar. GUALTIERO Traditor! SOLITARIO Deh! taci! ERNESTO (dopo aver pensato) Il vuoi? Partan dunque al nuovo albore. ITULBO Generosa!... a' piedi tuoi rendiam grazie del favore.

(tutti i pirati si prostrano ad Imogene. Gualtiero con essi)

GUALTIERO Imogene!... un solo accento... IMOGENE Sorgi... oh!... dio!... non ti svelar!

(Italbo e il Solitario si volgono ad Ernesto: e egli parla sottovoce ai cavalieri. Gualtiero sorge fra i pirati e parla furtivamente ad Imogene)

[N. 9 - Quintetto]

Tutti.

[Insieme] IMOGENE Scostati... oh! dio! te 'l chiedo, l'impongo a te piangendo... l'ultimo mio congedo abbi in tal punto orrendo. Non ti ostinar... ti prema del tuo mortal periglio... della mia pena estrema, del mio terror pietà. GUALTIERO Parlarti ancor per poco, pria di partir, pretendo... in solitario loco, qual più tu vuoi, t'attendo... se tu ricusi... trema... per te, per lui, pe 'l figlio... notte per tutti estrema questa, o crudel, sarà.

[Insieme] ITULBO, SOLITARIO Osserva... ah! tutto ancora il mio timor riprendo... lo sconsigliato ignora il suo periglio orrendo... ERNESTO Io volgo in cor sospetti, ch'io stesso non comprendo: all'opre loro, ai detti giovi vegliar fingendo...

[Insieme] ITULBO, SOLITARIO, ADELE, DAMIGELLE A questa prova estrema reggiam con fermo ciglio: si asconda altrui la tema, che palpitar ci fa. ERNESTO, CAVALIERI Queti esplorar ci prema se approdi alcun naviglio: se v'ha cagion di tema l'acciar li preverrà.

[N. 10 - Finale]

GUALTIERO Ebben, cominci, o barbara, la mia vendetta. (si muove furibondo verso d'Ernesto) IMOGENE (con un grido) Ah!... io moro. (s'abbandona fra le braccia delle sue damigelle) ERNESTO (volgendosi) Che avvenne? (accorrendo da lei) ITULBO, (a Gualtiero allontanandolo) Insano! scostati. SOLITARIO GUALTIERO (Oh! qual furor divoro!) ERNESTO Donde sì strano e subito dolore in lei! perché? DAMIGELLE Egra, languente, e debole più dell'usato forse, tal non dovea l'improvvida al ciel notturno esporse... ERNESTO Alle sue stanze traggasi. DAMIGELLE Vedi: ritorna in sé.

(Imogene si scuote... cerca sbigottita Gualtiero e veggendolo in distanza fra i suoi prorompe in un grido)

Tutti.

IMOGENE Ah! partiamo: i miei tormenti sian celati ad ogni sguardo. Tremo, avvampo... gelo ed ardo... gonfio in sen mi scoppia il cor. ERNESTO Imogene! (Quali accenti!) Qual delirio in lei si desta? Pena, ambascia non è questa, ma trasporto, ma furor. CAVALIERI Infelice! (Quali accenti!) Qual delirio in lei si desta? Pena, ambascia non è questa, ma trasporto, ma furor. GUALTIERO Raffrenar mie furie ardenti la ragione invan si attenta; all'acciar la man si avventa, alla strage anela il cor. ITULBO, Vieni, fuggi, omai cimenti co' la tua la nostra vita... Deh! risparmia la smarrita; ella more di terror. SOLITARIO DAMIGELLE Ah! signor, sì strani accenti tu condona a donna oppressa... (Per pietade di te stessa vieni, ascondi il tuo dolor!)

ΠΗΓΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΜΠΡΕΤΟ: http://www.librettidopera.it/pirata/pirata.html