ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ...

ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Φθινόπωρο και πάλι, μου γυρίζει ο νους

στην ξύλινη παράγκα με τους αϋλανθους,

στο Φίλιπ και στην Άννα και στην Αϊρίν,

που 'ρχονταν κάθε χρόνο από το Αμπερντήν.

Κορίτσι κοριτσάκι που για χάρη του

είχε τσακίσει ο ήλιος το κοντάρι του.

το σήκωσε, το πήγε πάνω απ' τα βουνά,

κρατούσ' ένα ματσάκι από κυκλάμινα.

Έγινε κάτι λάθος κει στα ριζικά,

στους ουρανούς δεν ήξεραν εγγλέζικα!

Χτύπησε μια μικρή καμπάνα ντιν, ντιν, ντιν, ντιν,

στην ξύλινη παράγκα και στο Αμπερντήν.

ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ (1972)

fs=1&hl=el_GR&color1=0x006699&color2=0x54abd6">

Ας ακούσουμε ΕΔΩ το ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ από τις ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ του Βιβάλντι.