Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 21.00 ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΛΑΜΙΩΤΗ ΣΥΝΘΕΤΗ Γ. ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΗΜΕΡΑ (21.00) ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΛΑΜΙΩΤΗ ΣΥΝΘΕΤΗ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ.
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΝΕΝΑ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΥ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΛΗΣ



"ΓΥΦΤΙΣΣΑ ΜΕΡΑ": ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ Γ. ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΥ ΜΕ ΤΟΝ Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟ

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ 1893 ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ

Το 1893, με την πτώχευση του ελληνικού κράτους, από τις  έντεκα  στρατιωτικές μουσικές, που υπήρχαν στη χώρα, οι δέκα διαλύθηκαν και έμεινε μόνο αυτή των Αθηνών.  Μία από τις δέκα καταργημένες στρατιωτικές μπάντες ήταν κι αυτή της Λαμίας, που υπήρχε τουλάχιστο από το 1870. Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε πλήγμα για τη μουσική ζωή της πόλης, αφού η μπάντα διασκέδαζε τους κατοίκους της αλλά και πολλούς ξένους που βρίσκονταν τότε εδώ για τα έργα της α΄ φάσης κατασκευής του σιδηρόδρομου. Στην μπάντα, αυτή υπηρετούσαν και πολλοί Λαμιώτες, οι οποίοι έμειναν χωρίς δουλειά.
Προσπάθησαν, τότε, να συγκροτήσουν μια ιδιωτική ορχήστρα, για να βγάζουν το ψωμί τους και να ικανοποιούν τις ανάγκες της πόλης, που προαναφέρθηκαν. Γράφει σχετικά μια λαμιώτικη εφημερίδα "Θερμοπύλαι", αναφερόμενη στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου του 1894:

   Περί δε το εσπέρας, τα εκ της διαλυθείσης στρατιωτικής μουσικής λείψανα, επαιάνισαν εν τη πλατεία της Ελευθερίας, το ανακλητήριον [..]

Η αντίδραση της πόλης ήταν να προσπαθήσει να λειτουργήσει σε μόνιμη βάση μια μπάντα, χρησιμοποιώντας ως πυρήνα τους έμπειρους πρώην στρατιωτικούς μουσικούς, πλαισιωμένους από μια ομάδα νέων, μαθητευόμενων. Η προσπάθεια αυτή πέτυχε κι έτσι το Νοέμβρη του 1894 ιδρύθηκε η "Φιλαρμονική Εταιρεία Απόλλων", με σκοπό της λειτουργία μπάντας και μουσικής σχολής. Ο σύλλογος αυτός, που αργότερα μετονομάστηκε σε "Μουσικό Σύλλογο Λαμίας", διατηρήθηκε έως  τα χρόνια του εμφυλίου, οπότε μετεξελίχτηκε στη σημερινή "Δημοτική Φιλαρμονική Λαμίας".
Γράφει σχετικά ο Γεώργιος Πλατής στο βιβλίο του  "Λαμία": "Προ πολλών ετών εγνώρισα χήραν υπαξιωματικού της στρατιωτικής  μουσικής, όστις βεβαίως επαύθη μετά την κατάργησίν της. Η χήρα ουδέποτε ελησμόνησεν την πράξιν του αειμνήστου Τρικούπη, και διά τούτο οσάκις ήκουε αναφερόμενον το όνομά του, ανεφώνει: "Να μη λιώσ' κει πώπεσε"." 
Και σχολιάζει ο Γ.Πλατής (πολιτικός  και αυτός): "Αυτή ήτο η κρίσις της αφελούς εκείνης χήρας περί του φιλελευθέρου και προοδευτικού αυτού πολιτικού ανδρός, όστις έθεσε τας βάσεις της αναγεννήσεως της Ελλάδος."

ΠΗΓΕΣ: 
Γ.ΠΛΑΤΗ: ΛΑΜΙΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΚΩΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ (1973)
Γ.ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ: ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ- ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΙΝΟΙ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ (2006)